تن ها من بود میان هیچ می دوید

فرو افتادمبا فصلی که از خزانبرخاسته بودآن‌گاه که شاخ‌های آن نفیردر من می‌دمیدو دست‌هام در نیایش خاکگره می خوردرنج را زدودم از خارچرا کهاندوهان رنج رستنی بودمن از رنج‌هایم بزرگتر شدم..

700,000ریال

زنی میان دو تاریکی

ای فکر جذام گرفتهکلاف سردرگم ات رابه گور که می سپاری که در باور علف های هرزبه سرزمین مغزهای مردهسلام می دهیبرگردبرگرددیگرنه ایوبی ماندهو نه گیسوی زنیتا صدای شیون تمام زنان جهان باشد..

160,000ریال